هر چند جامعه بین المللی و بازیگران منطقه ای از جمله ترکیه مخالف برگزاری همه پرسی کردستان در چنین شرایطی هستند، اما برخی از روندهای جاری در سیاست کردی منطقه ای ترکیه نشان می دهد که رهبران این کشور راهبردهای منطقه ای خود را براساس واقعیت ژئوپلتیکی و موجودیت سیاسی قریب الوقوع یک دولت مستقل کردی در شمال عراق پایه ریزی کرده اند.

عثمانی گرایی یا به عبارتی نوعثمانی گرایی حزب عدالت و توسعه به‌ویژه رئیس‌جمهور اردوغان در خلأ تئوریزه و عملیاتی نشده است، بلکه رفتار سیاست خارجی ترکیه در مهر و موم‌های اخیر به‌ویژه آنچه در خاورمیانه و شمال آفریقا شاهد هستیم، تحت تأثیر نفوذ مستقیم عثمان گرایی در ترکیه معاصر است که به‌عنوان یک فرآیند انباشتی از دهه 1960 مجال ظهور و بروز یافته است.