آقای ظریف وزیر امور خارجه روز 13 اسفند در کمیسیون سیاست خارجه مجلس حاضر و طبق گزارش سخنگوی این کمیسیون به 19 سئوال طرح شده توسط 14 نفر از اعضای این کمیسون پاسخ داد.با توجه به شرایط ویژه بین المللی انتظار میرفت سوالات نمایندگان حول این وضعیت باشد. بی ربط بودن تمام سئوالات به شرایط حاکم بر سیاست خارجی کاملا واضح و مبرهن است و بعید است در هیچ جای دنیا چنین تعاملی بین نمایندگان مجلس و و زیرخارجه آن کشور باشد...

اقتصاد جمهوری آذربایجان نزدیک به 4 برابر اقتصاد ارمنستان و تنها بودجه نظامی‌اش حدود کل بودجه ارمنستان است و از نظر موقعیت ژئوپلیتیکی، جمهوری آذربایجان یک کشور بین‌المللی و متصل به خطوط انتقال انرژی و ریلی است و در مقابل ارمنستان از این مزیت‌های جغرافیایی و ترانزیتی برخوردار نیست و اتخاذ موضع برابر نسبت به این کشورها به معنای محروم کردن ایران از مزیت‌های اقتصادی جمهوری آذربایجان و جایگزین شدن آن با کشورهایی مثل ترکیه است

چهار سال پیش بیژن زنگنه در جریان رأی اعتماد، به نمایندگان مجلس گفته بود که با رأی دادن، من را به هتل پنج ستاره نمی‌فرستید بلکه به یکی از دشوار‌ترین مأموریت‌ها اعزام می‌کنید. ظریف در چهار سال آتی نه راهی وزارت شیک امور خارجه بلکه راهی «توپخانه» می‌شود.

با ابراز امیدواری رهبری برای تشکیل زود تر دولت جدید در نماز عید فطر، بنظر می رسد دولت دوازدهم کار و بر نامه ریزی خود را شروع نموده است . تجربه دولت در چهار سال قبل چه در عرصه داخلی و چه خارجی کمک مهمی برای تعیین مسیر برای چهار سال آینده است . آنچه در زیر می آید ارزیابی از روند گذشته و پیشنهاداتی برای آینده است:

جریان اصلی مباحث استراتژیک در ایران و درباره ایران معطوف به پیامدهای قدرت یابی این کشور است. اما اینکه ایران در چه محیط ژئوپلتیکی مسیر قدرت یابی خود را طی می کند اهمیت تحلیلی بیشتری دارد. این محیط رو به زوال است و می تواند دستاوردهای قدرت یابی ایران را تحت الشعاع قرار دهد.

برخی تحلیل گران با بیان اینکه قطر به دلیل حمایت از ایران وارد چنین بحرانی شده است، عنوان می کنند ایران باید در کنار قطر بایستد تا مانع پیروزی عربستان در این مناقشه شود. این تحلیل یادآور پیشنهاد برخی در سال 2003 است که معتقد بودند ایران باید در کنار عراق علیه تجاوز آمریکا به این کشور مبارزه کند.

سفر ظریف به آنکارا بعد از تنش بوجود آمده میان قطر و دولت های عربی و تلاش های دیپلماتیک ایران و ترکیه برای جلوگیری از تشدید این بحران می تواند زمینه های شروع و استمرار همکاری های سیاسی و امنیتی دو کشور در کانون های بحران خاورمیانه عربی را فراهم سازد.